Als moderne pelgrimvaarders volgen we met de motorhome het zonnetje naar het zwoele Spanje. Op weg naar het walhalla van de bedevaarders ‘Santiago de Compostella’ passeren we een Franse château waar Da Vinci zijn laatste dagen heeft gesleten en verschillende Spaanse dorpjes met diepgewortelde tradities. Om daarna onze pelgrimstocht te eindigen in het indrukwekkende Bilbao.
We starten onze tocht naar het bedevaartsoord bij uitstek met enkele lange ritten. We willen zo snel mogelijk naar Spanje om ons te kunnen onderdompelen in de pelgrimssfeer. Via Lille, Compiègne en Orleans bereiken we Montbazon in Frankijk. Montbazon is een klein dorpje met enkele toeristische trekpleisters in de buurt. We bezoeken het kasteel van Amboise. Het château was jarenlange eigendom van de koningen van Frankrijk die het kasteel als buitenverblijf voor zichzelf of familieleden gebruikten. Van alle vorsten woonde Karel VIII met zijn gezin het langste in het kasteel. Koning Karel heeft het een en het ander verbouwd en had nog grote plannen voor zijn kasteel.
Ironisch genoeg stierf hij nadat hij zijn hoofd had gestoten tegen een draagbalk die boven de kasteeldeur hing. Het kasteel heeft dan ook een kleurrijke geschiedenis maar beleefde zijn grootste bloeiperiode toen Frans I, Leonardo Da Vinci als gast uitnodigde. Da Vinci verbleef de drie laatste jaren van zijn leven in Clos Lucé, een verblijf dat via een onderaardse gang in verbinding stond met kasteel Ambiose. De grote kunstenaar, wetenschapper, geniale duizendpoot kwam hier aan zijn einde en stierf volgens de legende in de armen van Frans I. Zijn stoffelijke overschot ligt in de Chappelle Saint Hubert van het kasteel.
We beginnen opnieuw aan een stevige rit en bereiken rond 19u onze camperplaats. Na een stevige maaltijd kruipen we vroeg onder de wol. De volgende morgen stappen we naar Saint-Jean-Pied-de-Port. In deze plaats kruisen twee populaire langeafstandwandelroutes, waaronder de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. We kijken toe hoe bedevaarders zich klaarmaken voor de volgende tocht. Het laat, eerlijk gezegd, toch wel een diepe indruk na. We besluiten dan ook een extra nacht te blijven om deze verzamelplaats van stappende en fietsende bedevaarders van nabij te verkennen. We maken kennis met Pelota (een balspel waarbij 2 spelers de bal één keer mogen laten botsen), we beklimmen de citadel waar je een prachtig zicht hebt over de hele streek en lopen door de Porte Saint-Jacques waardoor de pelgrims ieder jaar wandelen. Om onze dag af te sluiten bezoeken we de lokale kerk.
Via de pas van Roncevalles trekken we de Pyreneeën over. Duizenden pelgrims trekken jaarlijks deze pas over. Links en rechts van onze verharde autoweg zien we in ons ooghoek tientallen pelgrims klimmend langs een slingerende aardeweg. We vervolgen onze tocht en rijden door Pamplona. Het beeld van overvolle straatjes en volgepropte balkons bij de jaarlijkse stierenrennen, schiet ons te binnen. Maar we maken geen pitstop en rijden verder via Logrono tot in Fuenmayor. We herkennen nu overal de schelpvormige bewegwijzering naar Santiago. We stoppen bij het stadje Santo Domingo de la Calzada.
We parkeren onze camper buiten het centrum van de stad waar ook de autobussen halt houden. We bezoeken de kathedraal wanneer onze aandacht getrokken wordt door een kippenhok achteraan de kerk. Ongestoord scharrelen een witte kip en een witte haan rustig rond. De reden hiervoor is de legende die in het Spaanse dorpje de ronde doet. Een 18-jarige Duitse jongen ging met zijn ouders op pelgrimstocht naar Compostela. Tijdens zijn overnachting, probeerde een meisje hem te verleiden. De jongen wees haar af en uit wrok beschuldigde het meisje hem van diefstal. Hij werd veroordeeld en opgehangen. Zijn ouders waren in rouw en wilden het dorp verlaten. Toen ze vertrokken constateerden ze dat hun zoon levend aan de galg hing. Ze verwittigden de rechter die net aan tafel zat. De rechter zei ‘Ach, die jongen is net zo levend als deze gebraden kip’. De kip kwam tot leven. En de rechter gaf de jongen aan zijn ouders terug.
Nog even ronddolen door de nauwe straatjes en daarna stappen we rustig terug naar de camper. Nu we toch in de regio Rioja zijn, kunnen we niet anders dan enkele bodega’s bezoeken. We trekken meteen verder en kiezen voor een zeer interessante bodega in Briones: ‘Vivanco’. De verzorgde bodega en de prachtige tuinen zorgen voor een onwaarschijnlijk uitzicht. Om het bijhorende unieke museum rond het wijngebeuren te bezoeken, moet je toch een tweetal uurtjes uittrekken. De bodega werd geopend door koning Juan Carlos op 29 juni 2004.
Er is een parkeerplaats vlak naast rivier de Douro, letterlijk vertaald als ‘gouden rivier’. We maken even een ommetje via het historische Tordesillas. Zowel camping als parkeerplaats liggen op wandelafstand van de stad. Wanneer we de brug over de Douro oversteken, merken we aan de rotonde een prachtig gebeeldhouwde stier op. Het verhaal van de stier gaat over Johanna de Waanzinnige.
Zij was de echtgenote van Filips de Schone van Boergondië. Het huwelijk van Filips De Schone en Johanna De Waanzinnige is gesloten in De Kempen in Lier, wat zorgde voor een verbintenis tussen de Nederlanden en Spanje. Johanna werd geestesziek verklaard en opgesloten in het klooster ‘Real Convento de Santa Clara’, een honderdtal meters rechts over de brug. Hoe ‘ernstig’ haar waanzin is geweest, valt niet in te schatten. De legende gaat verder dat Johanna vanuit het klooster via een kleine raampje de stierengevechten probeerde mee te maken. Vandaar dat in Tordesillas de traditie ontstond om in het najaar een stier over de brug te jagen. Mannen proberen te stier te doden door hem met speren aan te vallen. Degene die de stier kan doden is koning van Tordesilla voor één dag. Door het barbaarse karakter ondervond het evenement veel weerstand en sinds 2016 is er een decreet uitgevaardigd dat het verbiedt om de stier te vermoorden. Uiteraard brengen we een bezoekje aan het klooster.
We volgen de pelgrimsroute naar Leon op de Avenida de los Peregrinos. Er zijn slechts een tiental plaatsen. De ons inmiddels welbekende schelp volgend komen we tot bij de basiliek van San Isidoro. Het is één van de belangrijkste Spaans – Romaanse bouwwerken. Naast deze prachtige basiliek is een bezoek aan het dichtbij gelegen pantheon een must. We genieten er van de gewelf- en wandschilderingen waardoor het de naam kreeg ‘Sixtijnse kapel van de Romaanse kunst’. Na ons bezoek wandelen we door de oude stad en nemen de tijd om de zetel van de Caja Espana (Spaanse bank) te aanschouwen. Het Casa Botines is één van de 3 bouwwerken van Gaudi dat gelegen is buiten Barcelona. Na ons dagje sightseeing rijden we verder naar Astorga, 55 km verderop.
In Astorga brengen we een bezoek aan de kathedraal en het bisschoppelijk paleis, ook één van de ontwerpen van Gaudi buiten Barcelona gelegen. We gaan binnen en geven onze ogen de kost in dit art-nouveau gebouw. Op de Plaza Mayor ontdekken we het barokke stadhuis waar 2 bronzen ‘Maragatos’ op de klok slaan. Het volk zouden afstammelingen zijn van de Berbers en Visigoten.
We lunchen bij onze camper in de heerlijke namiddagzon. Daarna klimmen we tot hoogste punt op de Caminos de Santiago. Waar vroeger, in het dorpje Foncebadon, een klooster met hospitaal stond. Nu staat er nog een kapelletje en het Cruz de Ferro of het Cruz de Hierro. Het ijzeren kruis en een berg stenen laten ons halt houden. Het steentje, een ordinaire kei, dat we uit Geel meenamen, leggen we bij de overige stenen. Het is een traditie dat de pelgrims hier een steen(tje) achterlaten om zo van alle zorgen en lasten, die ze meedragen op hun tocht, verlost te zijn. Nadat we onze zorgen hebben achtergelaten rijden we langs Ponferrada naar El Bierzo.
Langs nauwe straatjes die juist breed genoeg zijn voor onze camper rijden we naar de camping van Rafael Martinez. Hij is de eigenaar van de camping maar bovendien de auteur van het boek ‘El Bierzo Fantastico’ waarin hij de geschiedenis van El Bierzo en de oude Romeinse goudmijnen beschrijft. De perfecte lokale gids, dat is duidelijk. Onze eerst kennismaking eindigt met een verschroeiende Orujo Blanco, de Spaanse Mar of Grappa die een branderig gevoel in onze keel nalaat. De volgende morgen trekken we op aanraden van Martinez met de camper naar de goudmijnen van Las Medulas. We rijden 15 km door een heerlijk landschap. Dat we Galicië zijn, is te merken aan de vele plaatsnaamborden waarop het Spaans is doorgehaald met daaronder de Galicische vertalingen. We zijn dan ook onderweg naar de hoofdstad van Galicië, Santiago de Compostella. Dictator Franco die jarenlang regeerde over Spanje was zelf een Gallego die opgroeide in Ferrol maar desondanks verbood hij de Gallische taal.
We rijden naar de campingplaats in Milladoiro. Op 15 minuten zijn we met het openbaar vervoer in Santiago. We kunnen niet wachten om het hoogtepunt van onze reis te verkennen. ’s Morgens vroeg vertrekken we dan ook met de bus naar Santiago. We volgen de schelpvormige wegwijzers naar de kathedraal. Op het plein voor de kathedraal staan geen kraampjes of kermis, enkel oude gebouwen. Uit ons ooghoek zien we een ontroerend tafereel. Een groepje uitgeputte, fietsende pelgrims vallen elkaar in de armen. Enkele pelgrims die het traject te voet aflegden, leunen tegen elkaar op de trappen van de kathedraal. Een gevoel van samenhorigheid overheerst hier.
We gaan samen met honderden pelgrims naar de middagmis. We leggen onze hand op een afbeelding van Jacobus met zijn pelgrimsstaf. De afdruk van een hand is duidelijk zichtbaar. Duizenden pelgrims deden dit ons voor. Het is ook geen toeval dat Jacobus hierop staat afgebeeld. Jabocus staat centraal tijdens deze tocht. De pelgrimsroute of anders gezegd de Sint jacobsroute (Camino de Santiago) leidt naar het graf van de apostel Jakobus.
Op het einde van de dienst laten de kerkdienaars het grote wierookvat met een angstaanjagende snelheid over onze hoofden slingeren. Opgelucht dat we niet geraakt zijn, wandelen we na de viering terug naar naar de Plaza del Obradorio. We laten onze blikken dwalen over het Hostal dos Reyes Catolicos, vroeger een indrukwekkend ziekenhuis en nu een parador (herberg). We komen voorbij het stadhuis en het college San Jeronimo. We verdwalen verder in de straten van Santiago de Compostella. In de uitstalramen valt ons de ‘tetilla-kaas’ op. Dat de kaas in de vorm van een borst is gesculpteerd, heeft daar waarschijnlijk niets mee te maken. Zoals je misschien kan raden betekent ‘Tetilla’ ‘tepeltje’. Ondertussen hebben we van al dat kijken honger gekregen en is het tijd voor een lunch. We bestellen de typische koude Spaanse soep gazpacho en als hoofdgerecht bestellen we een gerecht met haantje ‘Capones de Villalba’. Als dessert sluiten we af met een heerlijke lokale amandeltaart ’Tarta de Santiago’.
We rijden nog even verder langs de westelijke kustweg maar beslissen daarna om richting huiswaarts te rijden. Door het raam siert de azuurblauwe zee en groen begroeide rotsachtige landschap het uitzicht. Aangekomen in Barreiros overnachten we op camping Gaivota, perfect gelegen aan zee. Ideaal dus om nog te genieten van de zilte zeelucht nu het nog kan.
We trekken richting Cudillero. Het pittoreske havenstadje met zijn kleurrijke gevels nodigt meteen uit voor een gezellig terrasje en een verkennende wandeling. We houden halt voor een indrukwekkend In het 19de eeuwse Quintas de Selgas. In het paleis dat ontpopt is tot een museum, zijn verschillende werken te vinden van middeleeuwse kunstenaars, waaronder een aantal werken van Goya maar ook onze eigen Rubens en meesters El Greco en Luca Giordano. Het topstuk van de collectie is ongetwijfeld het schilderij van Hannibal de veroveraar. Die Italië voor het eerst ziet vanaf de Alpen van Goya. (Bel wel altijd even van tevoren aangezien de openingstijden niet erg constant zijn. Anders kan het wel eens zijn dat je tijdens een Spaanse siësta voor de deur staat.) Zeker ook niet te missen is het Plaza Marina. Een groot deel van het dorp is op de heuvel rond dit plein gebouwd. Hier vind je zowat alle bars en restaurants. In Cudillero zelf is niet echt een strand te vinden, daarvoor moet je naar één van de omliggende dorpjes gaan. Een mooi strand in de buurt van het dorp is bv. Playa de Aguiler.
We overnachten op camping ‘Picos de Europa’ in Avin. De weg naar camping was wel erg smal op sommige plaatsen en er rijden nogal wat autobussen op en af. Hier heb je toch enige ervaring en wendbaarheid nodig. We rijden naar Fuente Dé, een plaats die aan de voet ligt van het centrale massief van de Picos de Europa (waar onze camping naar genoemd is) en massief Urrieles. We parkeren beneden en nemen de kabellift ‘El Cable’ naar boven. De kabelbaan gaat stijl naar boven en brengt ons naar het 750 m hoger gelegen punt ‘Mirardor El Cable’. Boven aangekomen hebben we een prachtig panoramisch zicht over de hele vallei.
Onze laatste stop is camping Arrien in Gorliz. Het metrostation naar Bilbao ligt op 2 km van de camping. Na een stevig ontbijt beginnen we aan onze daguitstap naar Bilbao. De mix tussen traditionele en hypermoderne gebouwen vormt een sterk contrast, maar op de één of andere manier werkt het. Het wekt onze interesse op en vormt een mooi geheel. Natuurlijk kunnen we niet anders dan het Guggenheim museum te bezoeken in Bilboa. Zoals het gebouw al verklapt is het museum één van de belangrijkste museums voor moderne kunst in de wereld. Het gebouw is bedekt met titanium platen die ervoor moeten zorgen dat het gebouw honderd jaar kan schitteren. Naast het Guggenheim ligt een prachtige, witte voetgangersbrug genaamd ‘Zubizuri’ of ‘Puente del Campo Volantin’, getekend door Calatrava. De brug is getekend door dezelfde Spaanse architect die in Luik het nieuwe spoorwegstation heeft ontworpen. Een mooie afsluiter van een fantastische reis dus. Geel ligt nu ongeveer nog 1300 km van ons verwijderd. Tijd om stilletjes aan huiswaarts te keren …
Met meer dan 280 pagina’s leesplezier is Motorhome Plus een absolute must om de motorhomewereld te ontdekken en op de hoogte te blijven.
Ga je met de motorhome naar Portugal, dan maak je vast en zeker een goede keuze. Als vakantieland heeft Portugal dan ook veel te bieden. Zo wordt het wel eens omschreven als een echt surfersparadijs met zijn prachtige stranden, indrukwekkende rotsformaties en grillige kustlijn. Maar je vindt er ook adembenemende natuurreservaten met wijngaardterrassen en schilderachtige […]
De provincie Henegouwen, met als hoofdstad Mons, heeft heel wat te bieden. De unieke folklore, ongerepte natuur, Paira Daiza, talrijke musea en kastelen lokken heel wat bezoekers. Bovendien zijn ook de streekproducten overheerlijk. Denk aan smaakvolle bieren, brandewijn, vruchtenlikeuren, hoevekazen en artisanale patés. Henegouwen is zelfs één van de weinige regio’s dat wel 19 x […]
Met de motorhome naar Saarland is zeker een aanrader. Saarland is de hoofdstad van Saarbrücken en een prachtig gebied om te verkennen tijdens de herfst. De rivier Saar heeft er miljoenen jaren over gedaan om zich een weg te banen door het kwartsgebied. Je kan er heerlijk wandelen, kanovaren en fietsen in het mooie heuvelachtige […]
